نکاتی درمورد آیه 61سوره آل عمران

مباهله ؛ سندی برحقانیت اهل بیت:

مباهله یعنی یکدیگر را نفرین کردن.در ذیل این آیه ،از امام صادق روایت شده است:« گروهی از مسیحیان نجران نزد پیامبر آمدند و به او عرض کردند:به چه چیز دعوت میکنی؟ حضرت فرمود: به اینکه گواهی دهید بجز الله خدایی نیست و من پیامبر خدا هستم و اینکه عیسی بنده خلق شده ای بود که میخورد و مینوشید .پس از بحث و گفت و گوی فراوان گروه مسیحی حاضر به قبول حق نشدند وزیر بار نرفتند که عیسی بنده ای از بندگان خداست در آن هنگام،این آیه نازل شد .پیامبر (ص) به انها فرمودند: که بیایید یکدیگر را نفرین کنیم ،اگر حق بامن بود لعنت خدا برشما نازل شود و اگر حق با شما بود لعنت خدا برمن نازل شود.آنها پذیرفتند و قرار گذاشتند که فردای آنروز در مکانی حضور یابند و باهم مباهله کنند هنگامی که نزد روسای خود بازگشتند و مطلب را بازگو کردند ،سران آنها گفتند اگر او قوم خود را آورد، پیامبر نیست ولی اگر فقط خانواده اش را آورد حتما پیامبر است .فردای آنروز پیامبر(ص) همراه علی (ع) و فاطمه سلام الله و حسن و حسین(ع) برای مباهله حاضر شدند.هنگامیکنه گروه نصرانی این صحنه را دیدند از پیامبر خواستند که از مباهله صرف نظر کند.و اجازه دهد که آنها بدین خود بمانند.و به پیامبر (ص) جزیه دهند.پیامبر (ص) نیز پذیرفت و آنها بازگشتند.»
در روایتی آمده است که اسقف مسیحیان به آنها گفت: من صورتهایی را میبینم که اگر از خداوند تقاضا کنند که کوههارا از جا برکند چنین خواهد کرد .هرگز با آنها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد .و یک مسیحی تا روز قیامت بر صفحه زمین باقی نخواهد ماند.
جریان مباهله علاوه براینکه علم خاص پیامبر را نشان میدهد تاثیر دعا و نیایش آن حضرت را نیز مینماید.نکته بسیارمهم دیگر در لفظ "انفسنا " است .فردی که مصداق این لفظ است باید از نظر کمالات و صفات نفسانی به حدی برسد که بتوان او را "نفس النبی" شمرد و چنان که گفته شد مراد از این لفظ شخص علی است.

برگرفته از تفسیر حکیم